Güney Koreli yazar Hwang Bo-Reum yazarlık için yalnızca masa başında değil, hayatın her köşesinde yeniden öğrenilen bir pratik olduğunu söylüyor. Hyunam-Dong Kitabevi ile tanıdığımız yazarın yeni kitabı Sade Bir Hayat (Athica Yayınları), sadeleşmenin yalnızca estetik değil, zihinsel bir süreç olduğunu hatırlatıyor. Bu kez kurgu yok; kısa denemelerle yazının, yürüyüşün, temizlikle düzenin, sessizlikle düşünmenin ortak ritmini anlatıyor. Kitap, üretmekle yaşamak arasında denge kurmaya çalışan herkes için bir tür iç rehber.
Sade Bir Hayat’ta öne çıkan on tavsiyeyi yaratıcı yazarlık ile ilgilenenler için derledik. Her biri yazı ve yaşam arasındaki görünmez bağa, o yavaş ama kararlı işbirliğine dokunuyor.
“Yazmak tamamen yalnız bir çabadır… İnsanlar yerine düşüncelerim ve duygularımla iletişim kurmayı öğreniyordum. Okuyup yazarken kafamı kaldırdığımda bir ay geçmişti. Bir kez daha kafamı kaldırdığımda ise üç ay… Yalnız kalmayı seviyordum ve yalnız kaldığım zamanlarda yaptığım şeyler gittikçe daha iyi oluyordu.”
“Yazı yazmak zor bir iş ama yazı yazmak için sandalyeye oturmak ondan bile zor… Bir noktada nasıl yazacağıma dair tüm duygularımı kaybettim. Üçüncü kitabımın düzenleme ve düzeltme sürecine bile katlanmakta zorlandığım bir yıldı o yıl.”
“Bir makale yazmak için bir saatlik yürüyüş gerekiyorsa, bir kitap yazmak için bundan çok daha uzun bir zaman gerekecektir… Günümün, herhangi bir baskı olmadan doğal bir şekilde gelişmesini istedim. Ne yemek istersem onu yedim, canım yürümek isterse yürüdüm.”
“Yazamıyorken, bu kitap kadar yardımcı olan başka bir kitap yoktu çünkü bana şöyle derdi: ‘Yazı yazmak zaten zor bir iştir. Zor olduğu için çoğu insan yazmayı rüyasında bile düşünmez… Yazar olmaktan vazgeçmediğimiz sürece, her zaman tekrar yazacağız.’”
“Sade bir yaşamın en güzel yanı, günlük hayatın değerini bilen bir anlayışla şekillenmiş olmasıdır… Başkalarının ilgisini çeken bir hayat olmayabilir ama kendi enerjim, bedenim ve ruhumun uyum içinde şekillendirdiği günlük yaşam, tamamen bana ait bir yaşamdı.”
“Ev kuşu kimliğimle yaşamamın üzerinden on yılı aşkın bir süre geçti… Ancak sevdiğim yazarlar gibi ‘yalnızlık ustası’ seviyesine ulaştığımı sanmıyorum. Ben sadece, kendi alanımda yapmak istediklerimi yapmayı seven bir insanım.”
“Yürüyüş için en iyi zaman, seyrek ışıkların hafifçe kararan çevreyi aydınlattığı akşam sekizden sonrasıdır… Bu saatte yürümek en sevdiğim manzaranın içinde yürümek gibi gelir. Böyle zamanlarda, ruhum neden sıkılmış bulamadığımda bile yürüyüş bana yardım eder.”
“Yalnızlık, ayakkabı tabanındaki yastık gibidir. Herkesin ayağına uygun bir yastık olduğu gibi, benim de bana uygun bir yalnızlığım vardır… Belki de yalnızlıkla birlikte yürümeyi öğrenmek, yaşamanın bir parçasıdır.”
“Birbirine dolanmış karmaşık ilişkilerden uzaklaşıp, hafiflemiş bir beden ve zihne sahip olmayı deniyorum… Tek başıma ve özgür olduğumu hissediyorum. Bu durumdayken mutlaka yapılması gereken bir iş yerine, beni mutlu eden bir şeyle uğraşmak… İşte benim keşfettiğim dinlenme biçimi buydu.”
“Tek başına yaşamaya başladığımda, özellikle ilgimi çeken yaşam tarzlarını farkında olmadan kendi hayatıma da uygulamaya çalışmış gibiydim… Benzemek istediğim hayatları içtenlikle benimseyerek kendi yaşamımı da yemek yapma, yürüyüş ve egzersiz gibi küçük sözlerime sadık kalarak olabildiğince sade biçimde şekillendirmeye çalıştım.”
Yaşamdan Yazıya, Yazıdan Yaşama
Athica Yayınları etiketiyle yayımlanan Sade Bir Hayat, modern insanın sürekli bir üretim ve tüketim sarmalında yitirdiği dengeyi hatırlatıyor. Hwang Bo-Reum, yazıyı gündelik hayatın en sade eylemleriyle yan yana getirerek “üretmek için yavaşlamayı” öneriyor.
Kitap, hem yazarlara hem de kendini yeniden kurmak isteyen herkese şu cümleyi fısıldıyor:
Yazmak, hayatın düzenini değiştirmekle başlar.
Hayatı sadeleştirdikçe, cümleler de berraklaşır.
ŞİMDİ OKU | Sade Bir Hayat‘a Dair Daha Geniş Bir İnceleme · Hwang Bo-Reum’da Yazının ve Yaşamın İç Kalesi
Bu kitabı incelemek ve satın almak için TIKLAYIN.
